امروزه کاشت ایمپلنت دندان به جهت جایگزینی دندان های از دست رفته و یا پوسیده شده استفاده می شود. تعداد افرادی که دندان های پوسیده و یا از دست رفته دارند روز به روز در حال افزایش است و همین امر باعث شده است که بیماران و مراجعه کنندگان به کلینیک های دندانپزشکی برای کاشت ایمپلنت های دندانی بیشتر شود. به همین دلیل بیماران و مراجعه کنندگان باید از اجزای ایمپلنت های دندانی اطلاعات لازم را داشته باشند. فیکسچر ایمپلنت یکی از اجزای مهم ایمپلنت های دندانی است که به عنوان ریشه عمل می کند و در داخل استخوان فک قرار می گیرد. آشنایی با مهم ترین بخش ایمپلنت دندان موجب می شود که بیمار اهمیت این بخش را بیشتر درک کند و در حفظ و نگه داری ایمپلنت دندان توجه بیشتر را داشته باشند.
فیکسچر ایمپلنت دندان
فیکسچر ایمپلنت، که به عنوان پایه ایمپلنت نیز شناخته می شود، یک جزء حیاتی از ایمپلنت دندانی را تشکیل می دهد که از طریق جراحی در داخل استخوان فک قرار می گیرد. این قطعه یکپارچه، معمولاً به شکل یک پیچ، پنهان می ماند و به عنوان تکیه گاه اصلی برای اتصال نهایی تاج دندان عمل می کند. قابل ذکر است که فیکسچر ایمپلنت از تیتانیوم ساخته شده است و قرارگیری مطمئن آن در داخل استخوان فک برای ثبات کلی و موفقیت ایمپلنت دندان ضروری است. انواع مختلفی از فیکسچرهای ایمپلنت وجود دارد که معمولاً از تیتانیوم ساخته میشوند و دلیل آن استحکام شناخته شده و زیست سازگاری آن با بدن انسان است. این فلز را می توان به طور موثری با استخوان فک پیوند داد و آن را به یک ماده ترجیحی برای وسایل ایمپلنت تبدیل کرد. سازگاری استثنایی و زیست سازگاری تیتانیوم با بدن انسان بر اهمیت آن در این کاربرد تاکید می کند.
قیمت فیکسچر ایمپلنت
قیمت فیکسچر ایمپلنت دندان به همراه جراحی بین 7 الی 25 میلیون تومان می باشد که وابسته به برند، کیفیت و نوع آن متفاوت می باشد. برای کسب اطلاع از قیمت فیکسچر ایمپلنت دندان به همراه جراحی می توانید از صفحه ( ایمپلنت دندان قیمت ۱۴۰۲ ) دیدن فرمایید.
انواع فیکسچر ایمپلنت
به طور کلی، فیکسچر های ایمپلنت های دندانی به سه دسته طبقه بندی می شوند:
فیکسچر های ایمپلنت Endosteal
ایمپلنت های اندوستئال شکل غالب ایمپلنت های دندانی هستند که در اکثر بیماران مورد استفاده قرار می گیرند که مشروط به وجود استخوان فک کافی و مناسب برای استئواینتگراسیون است. این ایمپلنتها از اجزای فیکسچر تشکیل شدهاند که معمولاً به شکل پیچ هستند که با جراحی در فک قرار میگیرند و به عنوان پایهای برای اتصال دندانهای مصنوعی عمل میکنند. پس از انجام این روش، یک دوره نقاهت لازم است تا امکان ادغام ایمپلنت با استخوان اطراف فراهم شود و به ایجاد یک پایه پایدار ختم شود. پس از آن، دندان های مصنوعی را می توان به ایمپلنت چسباند تا با دندان طبیعی مجاور هماهنگ شود.
فیکسچر ایمپلنت های Subperiosteal
ایمپلنتهای ساب پریوستئال شکل جایگزینی از کاشت دندان را نشان میدهند، بهویژه برای افرادی که کاندیدای مناسبی برای ایمپلنتهای اندوستال نیستند، مناسب است. فیکسچرهای ایمپلنت ساب پریوستئال در بالای استخوان قرار دارند، اما همچنان در زیر خط لثه قرار دارند. این تکنیک شامل قرار دادن یک قاب فلزی در زیر لثه است که یک پایه به آن چسبانده شده است. سپس روکش های دائمی روی اباتمنتها قرار میگیرند، که اساساً پیچهای کوتاه و محکمی هستند که درست بالای خط لثه قرار دارند. این رویکرد معمولاً در مواردی استفاده میشود که بیمار فاقد استخوان فک کافی و محکم برای قرار دادن ایمپلنت باشد، یا زمانی که فرد ترجیح میدهد از جراحیهای گسترده دهان و دندان برای افزایش تراکم استخوان در ناحیه خودداری کند.
فیکسچر ایمپلنت های Zygomatic
ایمپلنت های زیگوماتیک کمترین شکل کاشت دندان را نشان می دهند. این روش پیچیدهتر از روشهای دیگر است و معمولاً برای مواردی که استخوان فک کافی برای پشتیبانی از تکنیکهای کاشت مرسوم وجود ندارد، استفاده میشود. در این روش، فیکسچر ایمپلنت در داخل استخوان زیگوماتیک بیمار قرار می گیرد.
ویژگی های فیکسچر ایمپلنت دندان
اندازه های مختلف فیکسچرهای ایمپلنت، از جمله تغییرات ارتفاع، قطر و شکل، همگی به عنوان پیچ های مناسب برای استفاده در حفره دهان انسان طبقه بندی می شوند. این فیکسچر ها دارای طیف وسیعی از ویژگی ها و مشخصات مهم هستند که برخی از آنها در زیر برجسته شده اند:
- سازگاری بالا: به طور معمول، این مواد از تیتانیوم تشکیل شده اند، فلزی که کاملا زیست سازگار، ضد حساسیت و مقاوم در برابر خوردگی است.
- جلوگیری از تحلیل استخوان: پس از کشیدن دندان، استخوان فک تمایل به تحلیل دارد که می تواند منجر به عوارضی مانند جابجایی و از دست دادن دندان های کناری شود. علاوه بر مزایای زیبایی شناختی، انواع فیکسچرهای ایمپلنت دندان برای تحریک رشد استخوان و جلوگیری از تخریب آن عمل می کنند. با جایگزینی دندان از دست رفته، ظاهر صورت کمتر فرو رفته و جوان تر به نظر می رسد.
- سطح فیکسچر ها: بافت سطح فیکسچرها یا فلز صاف است تا شکل ثابتی را در سطح میکروسکوپی حفظ کند. این نوع سطح به اطمینان از اتصال سطحی یکنواخت بین ایمپلنت و استخوان کمک می کند.
- جلوگیری از آسیب به دندان های کناری: هیچ آسیبی به دندان های مجاور وارد نمی شود. برخلاف بریج دندان که می تواند دندان های مجاور را ضعیف کرده و آنها را در برابر باکتری ها آسیب پذیرتر کند، فیکسچر ایمپلنت به طور مستقل عمل می کند و به دندان های مجاور ضربه نمی زند.
ساختار فیکسچر ایمپلنت دندان
امروزه در علم ایمپلنتولوژی دندانپزشکی ، فیکسچرها معمولاً یک پیکربندی استوانه ای یا مخروطی را نشان می دهند. ایمپلنت های مخروطی به دلیل راحتی در کاشت و پایداری بیشتر مورد توجه پزشکان قرار گرفته اند. قابل توجه است که شکل رایج فیکسچرهای ایمپلنت در طول زمان تکامل یافته است تا حالت فعلی خود را به خود بگیرد. فیکسچر های ایمپلنت های دندانی از نظر شکل ظاهری و ساختار رزوه های به چند دسته تقسیم بندی می شود.
رزوه های مربعی (Square Threads)
رشته های مربعی با شیارهای مستطیلی خود که با استخوان تعامل دارند مشخص می شوند. این طرح رزوه خاص برای مهار چرخش ایمپلنت در داخل استخوان و افزایش پایداری کلی ایمپلنت عمل می کند.
رزوه های باترس (Buttress Threads)
رزوه های باترس با شیارهایی مشخص می شوند که به صفحات مخروطی تبدیل می شوند و اتصالی را به استخوان به صورت یک طرفه ایجاد می کنند.
رزوه های باترس معکوس (Reverse Buttress Threads)
رزوه های باترس معکوس با شیارهایی مشخص می شوند که جهت را به سمت مخروط معکوس تغییر می دهند. این طرح رزوه خاص معمولاً برای ایمپلنت در قسمت هایی که فاقد تراکم استخوانی خوبی هستند استفاده می شود.
رزوه مخروطی (Tapered Threads)
رزوه های مخروطی به رزوه های مخروطی اطلاق می شود که شیارها در ابعاد خود از بالا به پایین یا بالعکس تغییر می کنند. این طراحی خاص برای تسهیل تشکیل یک پایه استوانه ای در بخش بالایی فیکسچر در نظر گرفته شده است و در نتیجه موقعیت ایمن تری برای استخوان فراهم می کند.
کاربرد فیکسچر ایمپلنت
همانطور که قبلا گفته شد، فیکسچر ایمپلنت در روش کاشت ایمپلنت دندان اهمیت زیادی دارد و به عنوان ریشه دندان مصنوعی عمل می کند. فیکسچر ایمپلنت، همراه با پیچ پوششی، در مرحله اولیه فرآیند ایمپلنت مورد استفاده قرار می گیرد. در روش جراحی، فیکسچر در حفره دندان کشیده شده قرار می گیرد. اگر حفره دندانی مناسب وجود نداشته باشد، دندانپزشک از مته برای ایجاد سوراخ در استخوان فک استفاده می کند و متعاقبا فیکسچر را وارد می کند. پس از این، ناحیه مورد نظر با یک پیچ پوششی پوشانده می شود و روی لثه بخیه می شود. فرآیند اتصال فیکسچر به استخوان فک معمولاً تقریباً 5 ماه برای فک بالا و 3 ماه برای فک پایین طول می کشد. علاوه بر این، تولید این قطعه با توجه به تماس مستقیم آن با استخوان فک و لثه، استفاده از دستگاههای CNC با دقت بالا را ضروری میسازد. در شرایطی که استخوانهای باریکتر وجود دارند، از فیکسچرهایی با قطر 3.5 میلیمتر استفاده میشود. برای جلوگیری از شکستگی، کیفیت آلیاژ این فیکسچرها از استاندارد بالاتری برخوردار است
مراقبت های بعد از کاشت فیکسچر ایمپلنت
عدم فعالیت سنگین
از انجام فعالیت های شدید اجتناب شود زیرا ممکن است منجر به درد شدید، اختلال در بخیه ها و خونریزی شود. استراحت کافی و خودداری از کارهای سنگین می تواند به پیشگیری از این عوارض کمک کند.
رعایت استفاده از آنتی بیوتیک ها
بعد از کاشت فیسکچر ایمپلنت دندان امکان ایجاد عفونت زیاد است که با استفاده از آنتی بیوتیک ها می توان این نگرانی را از بین برد ، توصیه می شود به عنوان یک اقدام پیشگیرانه، رژیم آنتی بیوتیکی تجویز شده را رعایت کنید.
مسواک زدن به طور منظم
مسواک زدن دندان ها و ناحیه اطراف بخیه ها با ملایمت توصیه می شود. علاوه بر این، شستشوی دهان با محلول آب نمک و استفاده از دهان شویه در 24 ساعت اول پس از جراحی توصیه می شود.
کلام آخر
فیکسچر ایمپلنت اهمیت زیادی در روش جراحی دارد و برای استفاده متخصصان ضروری است. هدف این مقاله ارائه یک نمای کلی از فیکسچر ایمپلنت، از جمله ویژگیهای آن، روشهای کاشت و استفاده، انواع مختلف و سایر جنبههای مرتبط است. ما اطمینان داریم که این مقاله برای شما آموزنده و جذاب بوده است.
